6 zaskakujących objawów okołomenopauzalnych i menopauzy

Kiedy myślisz o okresie perimenopauzy i menopauzy, prawdopodobnie przychodzą ci na myśl uderzenia gorąca, nocne poty, problemy ze snem, a może nawet przybieranie na wadze. To są najbardziej znane objawy, ale istnieje wiele innych, o których twój lekarz lub matka prawdopodobnie nigdy ci nie powiedzieli. Większość kobiet, a nawet wielu lekarzy, nie wie, jak rozpoznać objawy perimenopauzy. Jest to częściowo spowodowane brakiem informacji i zrozumienia tego, co wiąże się z perimenopauzą, ale także dlatego, że objawy perimenopauzy i menopauzy mogą być niejednoznaczne.

 

Czy twoja mgła mózgowa i zapominalstwo mają związek z menopauzą, czy są po prostu oznakami starzenia się? Czy odczuwasz lęk, ponieważ twój poziom estrogenów gwałtownie spada, czy dlatego że próbujesz zrównoważyć swoje życie zawodowe i rodzinne?

 

 

Nie istnieje żaden test na perimenopauzę, więc kobiety często nie rozpoznają, że są w perimenopauzie, dopóki nie pojawią się u nich objawy po kilku latach. Dopiero wstecz zauważają, jak ich pozornie niepowiązane problemy mają ze sobą związek. W dodatku do tego, perimenopauza i menopauza mogą wyglądać bardzo różnie u różnych osób. Niektóre kobiety przechodzą przez nią z relatywnie niewielką ilością problemów, podczas gdy inne doświadczają wyczerpujących objawów, które poważnie wpływają na jakość ich życia. Wszystkie te niejednoznaczności oznaczają, że wiele osób nie rozmawia ze swoimi lekarzami o zmianach, przez które przechodzą. Dlatego ważne jest rozpowszechnianie informacji na temat niektórych mniej znanych, ale nadal ważnych objawów perimenopauzy i menopauzy, aby uzyskać najlepsze możliwe leczenie.

Zanim przejdziemy do objawów, zróbmy sobie szybki przegląd perimenopauzy, menopauzy i różnicy między nimi. Perimenopauza rozpoczyna się, gdy twój cykl menstruacyjny staje się nieregularny. Gdy to nastąpi, uważa się, że jesteś w okresie perimenopauzy, aż minie cały rok bez miesiączki, co oznacza oficjalny początek menopauzy. Cała ta faza jest często nazywana "przejście menopauzalne".

 

Podczas gdy powszechne przekonanie mówi, że perimenopauza zaczyna się u większości kobiet w wieku około 45 lat, zmiany hormonalne mogą rozpocząć się znacznie wcześniej. Niektórzy eksperci twierdzą, że perimenopauza faktycznie zaczyna się u większości kobiet już w wieku około 30 lat i trwa dwie do trzech dekad.

 

Kobiety zazwyczaj przechodzą w menopauzę wkrótce po pięćdziesiątce. Jednak długość okresu menopauzalnego, rodzaj i nasilenie objawów oraz wiek menopauzy zależą od rasy i pochodzenia etnicznego, ogólnego stanu zdrowia, zmiennych społeczno-ekonomicznych i innych czynników.

 

Podczas perimenopauzy poziomy estrogenów i progesteronu ogólnie maleją, chociaż mogą się wahać z dnia na dzień, czasami nawet dramatycznie. Po osiągnięciu menopauzy, estrogen i progesteron są trwale znacznie niższe niż w latach poprzedzających menopauzę. Za większość niepożądanych objawów perimenopauzy prawdopodobnie odpowiedzialne są nieregularne i słabnące hormony, zwłaszcza estrogen. Każdy z wymienionych problemów pogarsza się podczas menopauzy z powodu wspomnianych zmian hormonalnych. Starzenie się, stres, problemy z dietą, takie jak brak mikroelementów lub inne problemy zdrowotne, mogą również je pogorszyć. Jednak często jest trudno określić, czy za wszystkim stoi (peri)menopauza czy coś innego.

 

Estrogen odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu skóry nawilżonej, elastycznej i sprężystej. Gdy poziomy estrogenów spadają podczas okresu perimenopauzy i menopauzy, możesz zauważyć, że Twoja zwykła pielęgnacja skóry przestaje wystarczać. Nagle Twoja skóra staje się sucha, a pojawiają się nowe zmarszczki. (Za zmarszczki można podziękować gwałtownemu spadkowi kolagenu, który jest kolejnym efektem spadku poziomu estrogenu.) Możesz także zanotować wzrost występowania trądziku z powodu wzburzonych hormonów. Niektóre kobiety doświadczają również sporadycznego mrowienia w skórze. Dla tego objawu obowiązuje zwykła rada - nawilżanie. Do nawilżania skóry używaj mleczek lub olejów do ciała. Wypróbuj kąpiele z płatków owsianych i unikaj bardzo gorącej wody.

 

Spadek estrogenu jest dobrze znanym czynnikiem wywołującym migrenę, więc nie powinno dziwić, że częstotliwość i nasilenie migreny mogą wzrosnąć w okresie okołomenopauzalnym i menopauzy, szczególnie u kobiet, które już są podatne na migreny. Jednak nie jest to regułą. Bez względu na przyczynę, bóle głowy są bardzo częstym objawem perimenopauzy, a zarazem jednym z najbardziej pomijanym..

 

Wiele kobiet zauważa, że włosy zaczynają się przerzedzać w okolicach 40. roku życia. W ciągu kolejnych dziesięcioleci zmiany w włosach mogą mieć różny stopień od lekkiego przerzedzenia do znacznego wypadania włosów i łysienia. Problemy te nasilają się wraz z wiekiem. Wypadanie włosów jest często spowodowane "normalnym procesem starzenia się" raczej niż zmianami hormonalnymi związanymi z menopauzą - spadkiem estrogenów i progesteronu i następującym po tym wzrostem androgenów. Oznacza to, że w tym okresie wiele rzeczy może przyczynić się do wypadania włosów. Tymczasowa utrata włosów, zwana "telogen effluvium", może pojawić się po każdym stresującym wydarzeniu, a nawet po gwałtownej utracie wagi lub dużej zmianie diety, którą Twoje ciało odczuwa jako stresującą. Zanim wypróbujesz dostępne bez recepty serum lub suplementy na wzrost włosów, najlepiej skonsultować się z lekarzem i poprosić go o sprawdzenie poziomu kluczowych składników odżywczych, takich jak żelazo, cynk, witamina D i selen, które wszystkie odgrywają rolę w zdrowiu włosów i mieszka włosowego.

To może być jednym z najbardziej zaskakujących objawów na liście, ale wiele badań wskazuje, że funkcje płuc w okresie menopauzy pogarszają się, i nie jest to wyłącznie związane z procesem starzenia. Jeśli podczas ćwiczeń trudniej ci oddychać, albo budzisz się z uczuciem, że ktoś ci siedzi na klatce piersiowej, może to być związane z menopauzą. Oprócz standardowego zalecenia konsultacji z lekarzem, mogą pomóc ćwiczenia oddechowe i joga.

 

Kobiety w okresie perimenopauzy i menopauzy częściej doświadczają objawów związanych z układem moczowym, takich jak nadreaktywny pęcherz i naglące nietrzymanie moczu, czyli eufemistycznie mówiąc, starasz się nie posikać. Wiele kobiet przypisuje to temu, że miały dzieci lub uprawiały sporty wymagające narażenia na wstrząsy, takie jak bieganie. Jednak nietrzymanie moczu lub częste budzenie się w nocy w celu siusiania, doświadczają niemal wszystkie kobiety w okresie perimenopauzy, ponownie za sprawą zmian hormonalnych. Te objawy mogą również wskazywać na poważniejszy problem zwanym menopauzalnym zespółem moczowo-płciowym (GSM). Jeśli oprócz nietrzymania moczu borykasz się z bólem, niskim libido lub dysfunkcją seksualną, zdecydowanie skonsultuj się z lekarzem. Nietrzymanie moczu to nie jest coś, z czym musimy się pogodzić. Specjalista od dna miednicy może pomóc zdiagnozować podstawową przyczynę i zalecić opcje leczenia.

 

6.) Zespół pieczenia jamy ustnej (Burning Mouth Syndrome)

Czy odczuwasz utrzymujące się uczucie pieczenia lub mrowienia w ustach? Możliwe, że cierpisz na BMS związany z perimenopauzą. Objawy BMS utrzymują się co najmniej cztery do sześciu miesięcy, często dłużej, i czasem towarzyszy im brak wrażliwości, suchość w ustach lub zmiany smaku. Podczas gdy BMS może mieć wiele przyczyn, w tym alergie, niedobory składników odżywczych i niektóre leki, jest znacznie częstszy u kobiet w okresie perimenopauzy niż w jakiejkolwiek innej grupie demograficznej. Aż 90% przypadków BMS stanowią kobiety w perimenopauzie¹, chociaż nikt dokładnie nie wie, dlaczego. Osobom z BMS zaleca się unikanie palenia, pikantnych potraw i alkoholu. Pomocną może być terapia hormonalna lub niektóre leki farmaceutyczne.

 

Zapobiega utracie masy kostnej. Utrata masy kostnej może stać się poważnym problemem, gdy po menopauzie spada poziom hormonów. Ważne jest, aby spożywać odpowiednią ilość wapnia, najlepiej z żywności, takiej jak sardynki, warzywa liściaste lub produkty mleczne.

 

 

Naturalne poziomy hormonu DHEA w naszym ciele spadają po trzydziestce. Niektóre małe badania wykazały, że suplementy DHEA łagodzą objawy menopauzy, takie jak niskie libido i uderzenia gorąca.

 

 

Dong Quai to tradycyjna chińska roślina, nazywana także " żeń-szeniem dla kobiet", stosowana od wieków w celu wsparcia równowagi hormonów żeńskich.

 

 

Roślina adaptogenna, która wspiera odporność psychiczną i fizyczną. Ma znaczące działanie przeciwutleniające, zwiększa witalność, oczyszcza organizm z toksyn i wolnych rodników, zwiększa liczbę krwinek, obniża ciśnienie krwi, harmonizuje poziom cukru we krwi i obniża poziom cholesterolu.³

 

 

 Lenka Havlíček